„Podwójnie deportowani”- książka o żołnierzach 2. Korpusu Polskiego wywiezionych ponownie po II wojnie na Syberię

2. Korpus Polski – ponowne deportacje – książka „Podwójnie deportowani” – to książka ukazująca tragiczne losy tysięcy żołnierzy 2. Korpusu Polskiego, którzy po zakończeniu II wojny wrócili do swoich domów na dawnych Kresach Wschodnich, a po kilku latach ponownie zostali deportowani przez Sowietów na Syberię. Po raz pierwszy Sowieci deportowali tych ludzi na Syberię na początku 1940 roku, z sowieckich łagrów zesłańcy wyszli na mocy układu Sikorski-Majski z 30 lipca 1941 roku, stając się później żołnierzami 2. Korpusu Polskiego dowodzonego przez generała Władysława Andersa. Autor publikacji Dmitrij Panto mówi, że opisał losy polskich żołnierzy, którzy uwierzyli Sowietom i wrócili do swoich domów, które po II wojnie znalazły się na terenie Związku Sowieckiego. „Wracając do domu zakładali, że Związek Sowiecki po przeżyciu gehenny zmieni politykę, którą prowadził. Tak się nie stało i w roku 1951 większość żołnierzy, którzy powrócili na swoje ojczyste tereny, do swoich rodziców, do swoich żon, dzieci, po raz drugi zostali deportowani do obwodu irkuckiego. Podstawą do tego było posiadanie odznaczeń polskich, angielskich, które zdobyli za walki pod Monte Cassino, podczas wyzwalania Bolonii, Ankony – podstawą było oskarżenie o tak zwane szpiegostwo” – tłumaczy historyk. Dmitrij Panto dodaje, że w 1951 roku Sowieci deportowali około pięciu tysięcy Polaków, których zmuszali do niewolniczej pracy w kopalniach. „Wówczas zwolniono już jeńców niemieckich i austriackich i Związek Sowiecki potrzebował rąk do pracy. Żeby uzupełnić lukę, deportował tam pięć tysięcy Polaków wraz z rodzinami” – podkreśla. Według ustaleń historyka około jednej trzeciej z nich powróciło do Polski w 1956 roku, część wróciła na tereny sowieckie. Znaczna część została na Syberii, zmarła albo nie chce przeżyć trzeciej deportacji. „Powiedziała sobie dość i postanowiła ułożyć sobie życie w tych miejscowościach, gdzie po 56 roku została zwolniona” – mówi historyk. Dmitrij Panto tłumaczy, że w książce opisał mało znane do tej pory losy żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na terenach Związku Sowieckiego po II wojnie, genezę oraz przebieg deportacji, a także zamieścił dokumenty odnalezione w archiwach w Moskwie, Irkucku, Kijowie i Wilnie. Treść główną uzupełniają fotografie oraz indeks osobowy i geograficzny. Książkę „Podwójnie deportowani… Żołnierze Polskich Sił Zbrojnych w Związku Sowieckim w latach 1945-1951” wydało Muzeum II Wojny Światowej.Informacyjna Agencja Radiowa/IAR/ #Banach/w hm