Konferencja w sprawie śledztwa dotyczącego śmierci księdza Franciszka Blachnickiego

Ksiądz Franciszek Blachnicki – konferencja w sprawie śledztwa dotyczącego śmierci kapłanadokumentacja Minister sprawiedliwości, prokuratir generalny Zbigniew Ziobro poinformował, że ksiądz Franciszek Blachnicki został otruty. Był kolejną ofiarą systemu komunistycznego. W siedzibie Prokuratury Krajowej w Warszawie trwa konferencja w sprawie śledztwa dotyczącego śmierci księdza Franciszka Blachnickiego, założyciela Ruchu Światło-Życie, zmarłego 36 lat temu, 27 lutego 1987 roku. Od 1995 roku trwa proces beatyfikacyjny kapłana. Przysługuje mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego. Ksiądz Franciszek Blachnicki, podczas wojny więzień obozów koncentracyjnych, był prześladowany przez Służbę Bezpieczeństwa PRL. Na emigracji, gdzie znalazł się po wprowadzeniu stanu wojennego w Polsce, był nieustannie inwigilowany przez komunistyczne służby. Zmarł nagle w Carlsbergu w Niemczech. W sprawie śmierci duchownego już w latach 2001-2005 IPN prowadził śledztwo. Ustalono wówczas, że ksiądz Blachnicki był inwigilowany przez Służbę Bezpieczeństwa za pośrednictwem swoich najbliższych współpracowników – małżeństwa Jolanty (obecnie Jolanta Lange) i Andrzeja Gontarczyków. Wnioski ze śledztwa wskazywały, że duchowny mógł umrzeć na skutek otrucia, ale nie znaleziono dowodów potwierdzających tę tezę. W 2020 roku pion śledczy IPN w Katowicach wznowił śledztwo umorzone w 2006 roku, ponieważ w ocenie prokuratorów, zachodziło uzasadnione podejrzenie, że zabójstwa księdza Blachnickiego mogli dokonać funkcjonariusze PRL-owskiego MSW. Przeprowadzono ekshumację zwłok kapłana, której wyniki pomogły w ustaleniu przyczyn jego śmierci. Franciszek Blachnicki brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku, później włączył się w działalność konspiracyjną. Był więźniem niemieckich obozów, między innymi Auschwitz-Birkenau. Po wojnie ukończył seminarium duchowne i w 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie. Ksiądz Blachnicki rozwinął Ruch Światło-Życie, popularnie nazywany „Oazą”, którego celem jest formacja duchowa chrześcijan i realizowanie soborowej wizji Kościoła – wspólnoty wspólnot. Od pierwszych lat pracy duszpasterskiej duchowny prowadził rekolekcje wyjazdowe. Ich uczestnicy pogłębiali wiarę między innymi poprzez modlitwę i rozważanie Pisma Świętego, codzienną eucharystię, a także pracę w małych grupach. Działania te były kontynuowane w parafii dla grup młodzieży, dorosłych i całych rodzin. Obecnie Ruch Światło-Życie rozwija się w ponad 30 krajach na wszystkich kontynentach. Ksiądz Blachnicki był również inicjatorem licznych akcji, w tym przeciwalkoholowej „Krucjata Wstrzemięźliwości” czy Wielkiej Ewangelizacji „Ad Christum Redemptorem”. W latach 50. duchowny stał się obiektem zainteresowania komunistycznych władz. Działania przeciwko niemu nasiliły się w latach 80., kiedy zdecydowanie poparł „Solidarność”. Gdy ogłoszono stan wojenny, przebywał w Rzymie. Zmarł w Carslbergu w Niemczech, w 1987 roku. Pośmiertnie księdza Franciszka Blachnickiego odznaczono Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Oświęcimskim. Z okazji 30. rocznicy śmierci kapłana w 2017 roku, Sejm przyjął uchwałę w hołdzie „wielkiemu patriocie, żołnierzowi, duchownemu i działaczowi społecznemu”, doceniając jego wkład w „rozwój moralny wielu pokoleń”. Ksiądz Blachnicki jest ojcem duchowym dla związanych z Oazą wspólnot życia konsekrowanego: żeńskiej – Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła i męskiej – Wspólnoty Chrystusa Sługi. Z Ruchem Światło-Życie, zainicjowanym przez księdza Blachnickiego, związany był kardynał Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II i Święty Kościoła katolickiego. W znacznym stopniu wpłynął na kształt ruchu, na świadomość jego charyzmatu. Ojciec Święty mówił, że jego uczestnictwo w ruchu oazowym zaowocowało ideą Światowych Dni Młodzieży. Papież zwołał je po raz pierwszy w 1986 roku. (więcej) Franciszek Blachnicki urodził się 24 marca 1921 roku w Rybniku. W czasach szkolnych aktywnie działał w harcerstwie. Po kampanii wrześniowej zszedł do podziemia. Aresztowany przez gestapo, w marcu 1940 roku został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkeanu, gdzie przebywał ponad rok. W 1942 roku skazano go na karę śmierci. Podczas kilkumiesięcznego oczekiwania na wykonanie wyroku, doznał duchowego nawrócenia. Został ułaskawiony, karę śmierci zamieniono na 10 lat więzienia, które miał odbyć po zakończeniu wojny. Lata 1942-1945 spędził w niemieckich obozach i więzieniach. Po wojnie ukończył Śląskie Seminarium Duchowne w Krakowie. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po święceniach w 1950 roku, był wikariuszem w parafiach diecezji katowickiej. W latach 1954-1956, w okresie wysiedlenia biskupów, uczestniczył w pracach tajnej Kurii w Katowicach i organizował powrót śląskich hierarchów do diecezji. W 1956 roku rozpoczął pracę w Referacie Duszpasterskim Kurii Diecezjalnej w Katowicach i w redakcji tygodnika „Gość Niedzielny”. Prowadził też Ośrodek Katechetyczny, zorganizował Krucjatę Wstrzemięźliwości, w którą włączyło się blisko 1000 kapłanów i ponad 100 tysięcy świeckich. W sierpniu 1960 władze zlikwidowały Centralę Krucjaty, a księdza Blachnickiego aresztowano i więziono przez kilka miesięcy. Rok później duchowny podjął dalsze studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1964-1972 pracował na KUL-u jako asystent i adiunkt, współorganizował Instytut Teologii Pastoralnej. Lata 60. i 70. stały się dla niego okresem ożywionej działalności w ramach odnowy po II Soborze Watykańskim. W 1967 został Krajowym Duszpasterzem Służby Liturgicznej, tworząc własną koncepcję jej działalności. Stan wojenny w 1981 roku zastał księdza Franciszka Blachnickiego poza granicami kraju. Duchowny osiadł w ośrodku polskim „Marianum” w Carlsbergu w Niemczech Zachodnich, gdzie organizował Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji Światło-Życie. W 1982 roku założył stowarzyszenie – Chrześcijańska Służba Wyzwolenia Narodów „Prawda-Krzyż-Wyzwolenie” i był jego doradcą duchowym. Stowarzyszenie skupiało Polaków i przedstawicieli innych narodów Europy Środkowo-Wschodniej wokół idei suwerenności wewnętrznej i jedności narodów w walce o wyzwolenie. W 1985 na prezesa ChSWN została wybrana Jolanta Gontarczyk, która okazała się potem agentką wywiadu PRL. Jej zadaniem miało być rozbicie polskiego środowiska emigracyjnego w RFN, inwigilacja księdza Blachnickiego oraz infiltracja stowarzyszenia. Razem z mężem Andrzejem zdobyli zaufanie duchownego i doprowadzili do wyhamowania działalności stowarzyszenia, między innymi wydawniczej, przyczyniając się do upadku drukarni w Carlsbergu. Obecnie Jolanta Lange jest wiceprezeską Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego Pro Humanum. Ksiądz Franciszek Blachnicki zmarł 27 lutego 1987 roku. Miał 65 lat. W 2000 roku jego szczątki zostały sprowadzone do Polski i złożone w kościele Chrystusa Dobrego Pasterza w Krościenku nad Dunajcem, gdzie mieści się główny ośrodek Ruchu Światło-Życie. W związku z wątpliwościami co do przyczyn śmierci księdza Balchnickiego, Instytut Pamięci Narodowej prowadził w latach 2001-2005 śledztwo w tej sprawie. Wykazało ono, że kapłan od 1984 roku był inwigilowany przez najbliższych współpracowników – małżeństwo Jolanty i Andrzeja Gontarczyków, będących agentami komunistycznego wywiadu cywilnego. Proces beatyfikacyjny księdza Blachnickiego rozpoczął się w 1995 roku, w 2001-szym zakończył się jego etap diecezjalny. Akta zostały przekazane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Watykanie. 30 września 2015 roku papież Franciszek podpisał dekret o heroiczności cnót kapłana. Informacyjna Agencja Radiowa/IAR/E.Leo/K.Koziełł/E.Porycka/dok.