(04.03) Kraj – zapowiedzi

O 12.00 rozpocznie się w Warszawie Kongres Programowy OdNowy RP, z udziałem premiera Mateusza Morawieckiego. Przewidziano wystąpienie premiera. W południe na PGE Narodowym w Warszawie rozpocznie się spotkanie z „Orłami Górskiego”, którzy opowiedzą o swoich piłkarskich doświadczeniach i sukcesach. Udział wezmą: Władysław Żmuda, Lesław Ćmikiewicz i Jerzy Kraska. Spotkanie zorganizowano z okazji setnej rocznicy urodzin Kazimierza Górskiego, która przypadła przedwczoraj. Koszalin – 11:00 – Ingres biskupa Zbigniewa Zielińskiego do katedry Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Na uroczystości obecnych będzie 26 biskupów, wśród nich Nuncjusz Apostolski w Polsce, arcybiskup Salvatore Pennacchio, prymas Polski, arcybiskup Wojciech Polak, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, arcybiskup Stanisław Gądecki, oraz metropolita warszawski, kardynał Kazimierz Nycz. Biskup Zbigniew Zieliński ma 58 lat. Pochodzi z ziemi gdańskiej. Jest doktorem socjologii. Przez trzydzieści lat pracował w archidiecezji gdańskiej jako wikariusz, wykładowca seminarium, pracownik kurii, proboszcz, a następnie biskup pomocniczy. Jakuszyce – drugi dzień 47. Biegu Piastów – Festiwalu Narciarstwa Biegowego. patronat nad imprezą sprawuje Program Pierwszy Polskiego Radia. Mija rok od śmierci Aleksandra Tarnawskiego, pseudonim „Upłaz” i „Wierch”, żołnierza Armii Krajowej i Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Był ostatnim żyjącym cichociemnym – jednym z 316 żołnierzy zrzuconych podczas II wojny światowej do okupowanej przez Niemców Polski. Zmarł 4 marca ubiegłego roku, mając 101 lat. Po wybuchu wojny, w grudniu 1939, przedostał się do Francji, potem do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w wojskach pancernych. Zgłosił się do służby w Armii Krajowej i po konspiracyjnym przeszkoleniu, w kwietniu 1944 roku, został zrzucony na teren Polski. Dostał przydział do Okręgu Nowogródek AK. Pełnił służbę do lipca 1944 roku. Przeszedł szlak wojenny przez Grodno w kierunku Warszawy. Po wojnie mówił, że najważniejszą rolą cichociemnych było pokazanie ludziom w okupowanym kraju, że na Zachodzie o nich nie zapomniano. W 2014 roku, mając 93 lata, powtórzył skok ze spadochronem, tym razem w tandemie, w towarzystwie żołnierza Jednostki Wojskowej GROM, która kultywuje etos cichociemnych. Był honorowym kombatantem tej jednostki. Po wojnie Aleksander Tarnawski początkowo zatrudnił się w Polskim Radiu w stolicy, potem zamieszkał w Gliwicach, gdzie – będąc z wykształcenia chemikiem – pracował między innymi na Politechnice Śląskiej. Został czterokrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych, uhonorowano go też Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Śląskiego, gdzie mieszkał po wojnie. W 2018 roku otrzymał awans na stopień majora. Pośmiertnie został awansowany na stopień pułkownika Wojska Polskiego oraz odznaczony Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości. 25 lat temu, 4 marca 1998 roku, zmarł Adam Bień, prawnik, polityk związany z ruchem ludowym, jeden z przywódców Polskiego Państwa Podziemnego, sądzony w tak zwanym Procesie Szesnastu w 1945 roku w Moskwie. Kawaler Orderu Orła Białego. Urodzony w 1899 roku w rodzinie chłopskiej, od najmłodszych lat był zaangażowany w działalność społeczną: najpierw w tajnej drużynie skautowej, potem organizował koła młodzieży wiejskiej, by w latach 20. ubiegłego wieku współorganizować Związek Młodzieży Wiejskiej Rzeczypospolitej Wici. Wkrótce został prezesem tej postępowej i popularnej wówczas organizacji. Zawodowo pracował jako sędzia grodzki w Grójcu i w Warszawie. Był wiceprzewodniczącym Sądu Pracy w Warszawie, następnie sędzią X Wydziału Cywilnego Sądu Okręgowego. Podczas II wojny światowej działał w konspiracyjnym Stronnictwie Ludowym „Roch”, gdzie przewodniczył Komisji Prawnej Centrali Ruchu Ludowego, która opracowała wiele dokumentów dotyczących między innymi ustroju prawnego i gospodarczego powojennej Polski. W 1943 roku został pierwszym zastępcą Delegata Rządu na Kraj, a od maja 1944 był członkiem Krajowej Rady Ministrów w randze ministra sprawiedliwości. Wchodził w skład władz cywilnych Powstania Warszawskiego. Po kapitulacji zrywu wyszedł ze stolicy z ludnością cywilną i powrócił do działalności konspiracyjnej w Delegaturze Rządu na Kraj oraz w organizacji „Nie”. W marcu 1945 roku, wraz z innymi przywódcami Polskiego Państwa Podziemnego, został podstępnie aresztowany przez NKWD w podwarszawskim Pruszkowie, wywieziony do Moskwy, i tam sądzony w tak zwanym Procesie Szesnastu. Skazany na 5 lat więzienia, został osadzony na moskiewskiej Łubiance, słynnej sowieckiej katowni. Do kraju wrócił w 1949 roku. Zajmował się tłumaczeniami literatury rosyjskiej, później mógł pracować jako adwokat, lecz na prowincji, w Przasnyszu. Na początku lat 80. poparł tworzony przez rolników ruch wolnych związków zawodowych, będąc jego ekspertem. Jest autorem wielokrotnie nagradzanych książek: „Bóg wysoko – dom daleko”, „Bóg wyżej – dom dalej”, „Bóg dał – Bóg wziął” oraz „Listy z Łubianki”, W 1994 roku Adam Bień otrzymał najwyższe polskie odznaczenie – Order Orła Białego. Został też odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem „Za udział w wojnie 1918-1921” i Medalem Polonia Mater Nostra Est. Zmarł 4 marca 1998 roku w Warszawie, w wieku 98 lat. Informacyjna Agencja Radiowa(IAR)w Siekaj