Tradycje w wigilijny wieczór

Wigilia – snopy siana – siano na podłodze – NIKiDW Sianko i słoma były nieodłącznym elementem tradycyjnej polskiej wigilii. Sianko symbolizowało jasełka, a słoma umożliwiała duchom przodków podejść do stołu i skosztować wieczerzy. Jak mówi Elżbieta Osińska-Kassa, dyrektorka Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi, słomę rozrzucano po podłodze, stawiano też snopy w czterech kątach izby. „Wszystko to miało zagwarantować powodzenie i urodzaj w roku przyszłym, gałązkami dekorowano też obrazy, kładziono je na parapetach, były symbolem życia w tym czasie. W wigilię od rana gospodynie się krzątały po domu, ponieważ wszystkie przygotowania, łącznie z ubieraniem podłaźniczki, odbywały się kiedyś właśnie w wigilię” – wyjaśnia etnografka. Wieczerze wigilijne na polskiej wsi były, jak podkreśla etnografka, raczej biedne. Na stół trafiało to, co wyrosło lub zostało wyhodowane w danym gospodarstwie. Były to potrawy postne, rzadko na chłopskich stołach gościły ryby, kojarzące się dziś ze świętami, były bowiem za drogie. Królowały grzyby, kapusta z grzybami i chleb pieczony specjalnie na wigilię, na co dzień jadano podpłomyki. Przed zasiądnięciem do wigilijnej wieczerzy dmuchano na krzesła i ławy mówiąc „posuń się, duszyczko”. W ten dzień bowiem chaty odwiedzały dusze przodków. Zostawiano także otwarte drzwi do sieni i otwierano wszystkie zamki, by przodkowie mogli uczestniczyć w świętowaniu z rodziną.IAR/Informacyjna Agencja Radiowa/ #Depczyńska/w Siekaj