Kolory w pokoju dziecięcym i ich wpływ na psychikę dziecka
Anna Magdalena Andrzejewska
Psychologia koloru zajmuje się przede wszystkim oddziaływaniem barw na nasze emocje, uczucia i sposób postrzegania. Od lat bada się wpływ kolorów na odczuwanie przyjemności, szczęścia, niepokoju, a nawet pracy naszych narządów wewnętrznych. To obszar psychologii, który stale się rozwija i zyskuje coraz większe uznanie. Jest wiele publikacji i badań naukowych dotyczących oddziaływania kolorów na nasz mózg. Psychologowie dowodzą, że kolory wyrażają pewne cechy osobowości, są częścią naszej tożsamości. Świadomość silnego ich wpływu na ludzki mózg powinna skłonić nas do refleksji, jakimi barwami otaczamy nasze dzieci. Znaczenie ma nie tylko każdy kolor, ale także ich połączenie. Na przykład, gdy kolor jest łączony z czernią, chociaż wcześniej miał on pozytywne znaczenie, po tym zabiegu automatycznie staje się ujemny.
A co badania mówią o wpływie poszczególnych kolorów?
NIEBIESKI jest najbardziej popularnym kolorem. To kolor wierności, współczucia, przyjaźni, empatii, harmonii, zaufania, uczciwości i wszelkiego rodzaju wartości, które mają zdolność przetrwania na zawsze. Pomaga w skupieniu i pobudza rozum. Jednocześnie niebieski zmniejsza apetyt. Jest idealny do pokoju dziecięcego, chociaż warto pamiętać, że to kolor zimny i powinno się go ocieplić np. drewnianymi dodatkami.
CZERWONY to kolor dynamiczny, namiętny, uwodzicielski, pobudza, przyspiesza tętno. To kolor miłości i nienawiści, sprawczości, a jednocześnie zagrożenia. To barwa krwi, serca i ognia, która może budzić impulsywność i agresję, dlatego nie jest dobrym pomysłem malowanie nim ścian w dziecięcym pokoju. Lepiej niech będzie atrakcyjnym dodatkiem.
ŻÓŁTY jest kolorem najlepiej widzianym i zapamiętywanym, działa jako element kontrastowy do otoczenia. To także barwa pełna sprzeczności: reprezentuje młodość, optymizm, zrozumienie, a jednocześnie zazdrość i zdradę. Stymuluje pracę układu nerwowego, poprawia pamięć, pobudza kreatywność, wyostrza zmysły, pobudza trawienie i wzmacnia poczucie smaków. Jest pełna emocji i ciepła, ale zbyt intensywna może budzić niepokój i agresję, dlatego należy stosować odcienie łagodne, przyjazne i stonowane. To samo tyczy się koloru POMARAŃCZOWEGO.
BIAŁY jest utożsamiany z doskonałością. To barwa czystości i niewinności, spokoju, otwartości i uczciwości. To kolor uniwersalny, który nadaje się do każdego wnętrza, także do dziecinnego pokoju.
ZIELONY wiąże się z naturą, zdrowiem, spokojem, relaksem, świeżością i odnową. Spośród odcieni zieleni najbardziej przyjazne są odcienie ze środka palety. Pomagają w rozładowaniu napięć i rozwiązywaniu problemów. Zielony sprzyja odprężeniu, dlatego to dobry kolor do pokoju dziecka lub sypialni, pod warunkiem, że nie będzie zbyt ciemny, bo ten może wywołać uczucie przytłoczenia.
CZARNY kojarzony jest ze złem i niebezpieczeństwem. Wywołuje silne emocje przez swoją autorytarność i skojarzenie ze stratą i śmiercią, jednocześnie kojarzy się z dyskrecją, stylem, elegancją, tajemnicą i siłą. Choć w kulturze europejskiej kolor czarny oznacza smutek, śmierć i żałobę, w Chinach odwrotnie – symbolizuje szczęście i radość. Dla Japończyków oznacza dorosłość, szlachetność, doświadczenie życiowe i dojrzałość. W Indiach czarny jest kolorem życia. Jednak nie jest polecany jako jedyny kolor ścian dziecięcego pokoju.
RÓŻ jest idealnym kolorem do przestrzeni przeznaczonej dla dziecka. Szczególnie jasny, delikatny róż kojarzy się z niewinnością, czułością, wdziękiem, urokiem, a także z tym, co dziecięce i romantyczne.
FIOLET to kolor kreatywności, wyobraźni. Ma działanie uspokajające, ale także depresyjne, dlatego odradza się malowania nim całych przestrzeni. To kolor niejednoznaczny i w pokoju dziecięcym powinien być stosowany ostrożnie.
Znajomość wpływu koloru na ludzki mózg może poprawić jakość życia tak nas dorosłych, jak i dzieci. Warto się nad tym zastanowić i otoczyć maluchy światem barw, które będą je kształtować pozytywnie.
Autorka jest socjologiem familiologiem (specjalistą ds. rodziny), trenerem, działaczką na rzecz rodziny i praw dziecka, jednym z głównych inicjatorów oraz współzałożycieli Związku Dużych Rodzin „Trzy Plus”, byłym pełnomocnikiem ministra sprawiedliwości ds. konstytucyjnych praw rodziny, byłym Koordynatorem Departamentu w Urzędzie ds. Pedofilii.
Zdjęcie ilustracyjne/Pixabay.com