(OPIS) Zmarł Janusz Olejniczak, wybitny pianista i pedagog muzyczny

Muzyka – Janusz Olejniczak – zgon Nie żyje Janusz Olejniczak, jeden z najwybitniejszych polskich pianistów i współczesnych wykonawców kompozycji Fryderyka Chopina. Muzyk zmarł wczoraj na zawał, miał 72 lata. „To był również nasz wspaniały kolega, z którym pracowaliśmy razem w katedrze fortepianu Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina” – powiedziała Informacyjnej Agencji Radiowej współpracowniczka Janusz Olejniczaka, Joanna Ławrynowicz-Just. „Trudno nam sobie wyobrazić, jak będziemy dalej funkcjonować bez Janusza, który wprowadzał tyle ciepła, tyle życzliwości, cudownej artystycznej atmosfery, swojej niepowtarzalnej osobowości”. „Przy tacie pokochałem motosport i to z nim stawiałem pierwsze kroki w tym świecie. Dziękuję ci za wszystko” – napisał w mediach społecznościowych syn pianisty – Jan, który jest dziennikarzem i kierowcą sportowym. Janusz Olejniczak miał w dorobku artystycznym miał ponad 40 albumów, wśród których znalazła się rejestracja kompletu mazurków Chopina na instrumencie historycznym. Jego przyjaciel, publicysta Jerzy Kisielewski, na antenie Programu 2 Polskiego Radia mówił, że ich znajomość sięga młodzieńczych lat, kiedy robili nocne przejażdżki samochodem, podczas których rozmawiali o życiu i przyszłości. Jerzy Kisielewski wspominał, że już wtedy Janusz Olejniczak wykazywał się doskonałą techniką i pamięcią. Pianista wykładał na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Był cenionym pedagogiem i często prowadził mistrzowskie kursy pianistyczne na całym świecie. Jerzy Kisielewski powiedział, że kompozytor był autorytetem dla młodzieży, mentorem i przyjacielem studentów, który karmił się tym, co młodzi ludzie mają mu do powiedzenia. Wraz ze śmiercią Janusza Olejniczaka odeszła pewna cześć historii, ale pozostaje jego dorobek artystyczny – powiedziała ministra kultury i dziedzictwa narodowego Hanna Wróblewska, która podkreśliła, że zmarły był wybitnym artystą. Dodała, że pozostawione nagrania nigdy nie zastąpią występu na żywo. Był uosobieniem chopinowskiej wrażliwości, swoją grą potrafił rozwibrować publiczność – tak Janusza Olejniczaka wspomina kierownik redakcji muzycznej radiowej Dwójki, Andrzej Sułek. Powiedział, że Janusz Olejniczak „miał służebną postawę wobec muzyki”. Wskazał też na podobieństwa pomiędzy nim a Fryderykiem Chopinem – kruchość i wrażliwość, zamiłowanie do muzyki kameralnej, umiejętoność „rozwibrowania” słuchaczy. Według Andrzeja Sułka, jednym z największych sukcesów zmarłego pianisty była wielka serdeczność publiczności, która towarzyszyła jego występom i darzyła go ogromny szacunkiem. Wyjątkowy artysta i wspaniały człowiek – tak Janusza Olejniczaka wspomina Michał Klauza – dyrygent, dyrektor artystyczny Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie. Podkreślił, że występy i spotkania z Januszem Olejniczakiem były zawsze pełne ciepła i artystycznych wzruszeń. Cenił pianistę za humor i anegdoty, ale również dystans do siebie i świata. Podkreślił, że Janusz Olejniczak był znakomitym artystą, a z jego nagrań czerpać mogą przyszłe pokolenia muzyków. Janusz Olejniczak był w 1970 roku najmłodszym laureatem Międzynarodowego Konkursu imienia Fryderyka Chopina, na którym zdobył VI nagrodę. Został także nagrodzony na Międzynarodowym Konkursie imienia Alfreda Caselli w Neapolu. Koncertował w Europie, obu Amerykach, Japonii i Australii. Był jednym z pierwszych wykonawców muzyki Chopina na instrumentach historycznych. Wielokrotnie współpracował przy nagrywaniu muzyki do filmów w Polsce i w innych krajach. Nagrał większość partii fortepianowych do filmu „Chopin. Pragnienie miłości” i „Pianista”. Jako aktor wystąpił między innymi w roli Chopina w filmie Andrzeja Żuławskiego „Błękitna nuta”. Wielokrotnie zasiadał w jury konkursów pianistycznych i prowadził kursy mistrzowskie w wielu krajach Europy. W 1999 roku Janusz Olejniczak otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, w 2005 roku z kolei uhonorowano go Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.IAR/Informacyjna Agencja Radiowa/wcześn./d Pilecki//w Siekaj