List do Komisji Europejskiej

Pytanie 1: Czy sądzisz, że zniesienie formalności administracyjnych, takich jak legalizacja i apostille (poświadczenie autentyczności dokumentów), rozwiązałoby problemy obywateli?

Nie, uważam, że raczej by je zintensyfikowało.

Pytanie 2: Czy powinna być przewidziana bliższa współpraca między władzami państw członkowskich, zwłaszcza w kwestii dokumentów o statusie cywilnym, a jeśli tak, to w czy w formie elektronicznej?

Tak, ale wymaga to konkretnych propozycji.

Pytanie 3: Co myślisz o rejestrowaniu zmian w statusie cywilnym osób tylko w jednym miejscu, w jednym państwie członkowskim? Które miejsce byłoby właściwsze: miejsce urodzin, państwo członkowskie poświadczające obywatelstwo czy państwo członkowskie stałego pobytu?

Propozycja spowoduje raczej większy chaos w sprawach statusu cywilnego większości obywateli niż rozwiąże skomplikowane przypadki poszczególnych osób.

Pytanie 4: Czy sądzisz, że należy opublikować listę narodowych władz będących w kompetencji do zajmowania się sprawami o statusie cywilnym lub danych kontaktowych jednego punktu informacyjnego w każdym państwie członkowskim?

Wystarczy wyznaczyć jeden punkt kontaktowy w każdy państwie członkowskim.

Pytanie 5: Jakie rozwiązania widzisz w kwestii uniknięcia lub ograniczenia potrzeby tłumaczeń ?

Jedynym rozwiązaniem byłoby stworzenie standardowych formularzy zawierających konieczne informacje we wszystkich językach (jak to jest w przypadku paszportów).

Pytanie 6: Jakiego rodzaju certyfikaty o statusie cywilnym mogłyby być przedmiotem europejskiego certyfikatu o statusie cywilnym? Jakie informacje powinien zawierać taki certyfikat?

Taki certyfikat miałby zastosowanie jedynie w obszarach gdzie istnieje wspólne podłoże między ustawodawstwem różnych państw członkowskich, a zatem np. w krajach gdzie małżeństwo rozumiane jest wyłącznie jako związek kobiety i mężczyzny.

Pytanie 7: Czy sądzisz, że sprawy o statusie cywilnym dla obywateli UE w sytuacjach transgranicznych mogłyby być skutecznie rozwiązane tylko przez władze narodowe? Czy w tym wypadku instytucje UE nie powinny dostarczać przynajmniej jakichś wskazówek władzom narodowym (np. w formie zaleceń unijnych), w celu zapewnienia minimalnej zgodności podejść, dla znalezienia praktycznych rozwiązań problemów, z jakimi mają do czynienia obywatele?

Sprawy o statusie cywilnym dla obywateli UE w sytuacjach transgranicznych powinny być załatwiane WYŁĄCZNIE przez władze narodowe! Wprowadzanie jakiejkolwiek ingerencji w nie – nawet poprzez działania informacyjne – może prowadzić do naruszenia zasady pomocniczości gwarancji suwerenności państw narodowych z art. 81 TUE.

Pytanie 8: Co sądzisz o automatycznym uznaniu? W jakich sytuacjach dotyczących statusu cywilnego może być ono zastosowane? A w jakich sytuacjach dotyczących statusu cywilnego może ono być nieadekwatne?

Tam gdzie nie ma całkowitej zbieżności ustawodawstw narodowych (jak ma to miejsce przede wszystkim w przypadku małżeństwa, związku partnerskiego, adopcji…), przyjęcie zasady wzajemnego uznania miałoby ewidentny wpływ na konkretne prawo rodzinne w państwie członkowskim, od którego wymaga się takiego uznania i jako takie jest nieadekwatne.

Pytanie 9: Co sądzisz na temat harmonizacji norm kolizyjnych? Do jakich sytuacji z zakresu stanu cywilnego mogłaby ona mieć zastosowanie?

Bez jednoczesnych gwarancji dla państw członkowskich co do zachowania prawa do ochrony swojego wewnętrznego porządku publicznego takie rozwiązanie jest nie do przyjęcia.

Pytanie 10: Co sądzisz o możliwości pozostawienia obywatelom możliwości wyboru prawa właściwego? Do jakich sytuacji z zakresu stanu cywilnego można by stosować to rozwiązanie?

Niespójności, które obecnie istnieją między różnymi państwami członkowskimi, zostałyby w tym wypadku przeniesione do systemu prawnego każdego państwa członkowskiego. Propozycja niemożliwa do przyjęcia.

Pytanie 11: Czy uważasz, że poza automatycznym uznaniem i uznaniem opartym na harmonizacji norm kolizyjnych, istnieją inne możliwe rozwiązania dotyczące kwestii transgranicznych skutków sytuacji prawnych dotyczących stanu cywilnego?

Jakiekolwiek inne rozwiązania wymagają zachowania prawa do ochrony wewnętrznego porządku publicznego każdego z państw członkowskich.

Zielony Dokument nie dostarcza zatem wystarczającej podstawy do dyskusji. Brak pogłębionej analizy proponowanych rozwiązań sprawia wrażenie, że Komisja stara się za pomocą Zielonego Dokumentu narzucić preferowane rozwiązanie np. w sferze uznawania małżeństw osób tej samej płci niczego nie podejrzewającemu i niedoinformowanemu społeczeństwu.

Z wyrazami szacunku.

[Imię i Nazwisko]