Warszawa, dnia 30 maja 2021 r.

Fundacja Mamy i Taty
ul. Patriotów 110/316
04-844 Warszawa
KRS: 0000356995, NIP: 952-208-89-55
e-mail: biuro@mamaitata.org.pl
tel.: +48 519366644

Osoba reprezentująca podmiot składający petycję:
Marek Grabowski (Zarząd Fundacji)
e-mail: biuro@mamaitata.org.pl
tel.: +48 519366644

Pan
Rafał Trzaskowski
Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy
Plac Bankowy 3/5, 00-950 Warszawa

PETYCJA
w sprawie wycofania się przez Miasto Stołeczne Warszawa z procedowania projektu pt. Edukacja seksualna – dobrowolne warsztaty i działania animacyjne dotyczące aspektów zdrowia, dojrzewania i przeciwdziałania przemocy dla młodzieży i dorosłych, w ramach Budżetu Obywatelskiego stolicy na 2022 r.

Działając na podstawie art. 63 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. nr 78, poz. 483 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 870) Fundacja Mamy i Taty wnosi o natychmiastowe wycofanie spod dalszego procedowania projektu pt. Edukacja seksualna – dobrowolne warsztaty i działania animacyjne dotyczące aspektów zdrowia, dojrzewania i przeciwdziałania przemocy dla młodzieży i dorosłych, przedstawionego w ramach Budżetu Obywatelskiego stolicy na 2022 r.

Uzasadnienie

Analiza prawna projektu pt. Edukacja seksualna – dobrowolne warsztaty i działania animacyjne dotyczące aspektów zdrowia, dojrzewania i przeciwdziałania przemocy dla młodzieży i dorosłych wskazuje na możliwość naruszenia przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. w zakresie, w jakim stwarza zagrożenie dla wartości wywodzących się z chrześcijańskiego dziedzictwa Narodu Polskiego (Wstęp do Konstytucji), konstytucyjnej gwarancji ochrony i opieki Rzeczypospolitej Polskiej wobec małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny, rodziny oraz macierzyństwa i rodzicielstwa (art. 18 Konstytucji), prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami (art. 48 Konstytucji) oraz konstytucyjnej zasady dobra dziecka (art. 72 Konstytucji).

Przedstawiony projekt jest rażąco sprzeczny z konstytucyjnym systemem wartości wywodzących się z chrześcijańskiego dziedzictwa Narodu Polskiego. Na wartościach chrześcijańskich opiera się system aksjologiczny Konstytucji, stanowiącej najwyższe prawo Rzeczypospolitej Polskiej. We Wstępie do Konstytucji ustrojodawca odwołuje się do Boga, będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna, jak również chrześcijańskiego dziedzictwa Narodu, ogólnoludzkich wartości oraz najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej, a jednocześnie przyjmuje zobowiązanie do przekazania przyszłym pokoleniom wszystkiego, co cenne z ponadtysiącletniego dorobku państwa polskiego. Przedstawiony projekt, pod pretekstem tzw. edukacji seksualnej i przeciwdziałania przemocy wobec osób LGBT, stanowi w rzeczywistości zagrożenie dla sposobu funkcjonowania państwa i społeczeństwa, w którym dominują członkowie Kościołów i wyznań chrześcijańskich, deklarujący przywiązanie do religii i wartości chrześcijańskich znajdujących odzwierciedlenie w przepisach Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Wśród unormowań konstytucyjnych, które odgrywają pierwszoplanową rolę w obszarze nawiązania do wartości chrześcijańskich znajduje się art. 18 Konstytucji, w świetle którego małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej. Przepis ten został wprowadzony do polskiej Konstytucji w celu przeciwdziałania tendencji do występującego w Europie procesu legalizacji tzw. małżeństw homoseksualnych oraz pozbawiania rodziców wpływu na proces wychowywania ich dzieci przez indoktrynację ze strony władz publicznych. Przedstawiony projekt stoi w ewidentnej sprzeczności z tak nakreślonymi wartościami konstytucyjnymi, które wprost nawiązują do chrześcijańskiej tradycji Narodu Polskiego. Pod pretekstem ochrony praw osób LGBT ma na celu promowanie zachowań aberracyjnych, osłabiających wspólnotę obywatelską, której podstawę stanowi rodzina będąca naturalnym środowiskiem wychowania dziecka.

Z tego też tytułu Konstytucja gwarantuje prawo rodziców do wychowania dziecka zgodnie z własnymi przekonaniami (art. 48). Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania. Dla tzw. edukacji seksualnej dziecka kluczowe znaczenie ma kwestia ustalenia stopnia jego dojrzałości. Nie można z góry ustalić, kiedy dziecko osiąga odpowiednią dojrzałość, pozwalającą na uczestniczenie w zajęciach z tzw. edukacji seksualnej. Proces dojrzewania dziecka jest zbyt skomplikowany, by przyjąć pod tym względem jednolite rozwiązanie. Dlatego rodzice powinni odgrywać decydującą rolę w procesie ustalenia stopnia dojrzałości dziecka. W konsekwencji oznacza to, że udział dziecka w zajęciach z tzw. edukacji seksualnej powinien być każdorazowo uzależniony od zgody przedstawiciela ustawowego (matki lub ojca). Przedstawiony projekt kłóci się pod tym względem z wnioskami wypływającymi z analizy art. 48 Konstytucji. Projektodawca nie zagwarantował w procesie rekrutacji każdorazowego badania psychologicznego określającego stopień dojrzałości dziecka.

Z drugiej strony, z art. 48 Konstytucji wynika prawo dziecka do właściwego wychowania przez swoich rodziców. Dziecko, jako osoba niedojrzała, nie jest w stanie podejmować kluczowych decyzji w sprawach życiowych i dlatego aż do ukończenia osiemnastego roku życia reprezentowane jest przez przedstawicieli ustawowych (rodziców). Niezależnie od wieku dziecka rodzice są osobami najbardziej predysponowanymi do oceny stopnia dojrzałości i wyboru zakresu oraz form jego edukacji, również w obszarze życia seksualnego. Dlatego przedstawiony projekt jest nie do zaakceptowania w przedstawionej formie i treści. Jego przyjęcie stanowiłoby ingerencję władzy publicznej w zagwarantowane konstytucyjnie prawo rodziców do wychowania dziecka, jako że całkowicie pomija kwestię współdziałania władz publicznych z rodzicami w obszarze tzw. edukacji seksualnej. Projektodawca nie przedstawił szczegółowego programu adekwatnego do stopnia dojrzałości dziecka.

Tymczasem z punktu widzenia przepisów Konstytucji RP dopiero niewłaściwe wywiązywanie się rodziców z obowiązku prawidłowego wychowania dziecka może usprawiedliwiać podejmowanie stosownych działań przez władze publiczne w celu realizacji konstytucyjnej zasady dobra dziecka. Zgodnie z art. 72 Konstytucji: 1) Rzeczpospolita Polska zapewnia ochronę praw dziecka; 2) każdy ma prawo żądać od organów władzy publicznej ochrony dziecka przed przemocą, okrucieństwem, wyzyskiem i demoralizacją; 3) dziecko pozbawione opieki rodzicielskiej ma prawo do opieki i pomocy władz publicznych; 4) w toku ustalania praw dziecka organy władzy publicznej oraz osoby odpowiedzialne za dziecko są obowiązane do wysłuchania i w miarę możliwości uwzględnienia zdania dziecka.

Jak wynika z przedstawionej regulacji, projekt tzw. edukacji seksualnej stanowi istotne naruszenie konstytucyjnej zasady dobra dziecka. Przede wszystkim uniemożliwia zapewnienie skutecznej ochrony praw dziecka, w szczególności przez pozbawienie rodziców możliwości podejmowania działań na rzecz dobra dziecka zgodnie z własnymi przekonaniami. Nie istnieje możliwość podejmowania działań na rzecz ochrony praw dziecka przed demoralizacją – ani przez rodziców, ani też osoby trzecie. Należy też zwrócić uwagę, iż konstytucyjna zasada dobra dziecka nie jest równoznaczna z obowiązkiem podejmowania przez osoby odpowiedzialne za dziecko odpowiednich czynności stosownie do życzeń dziecka. Przepis konstytucyjny stanowi, że zdanie dziecka jest uwzględnianie „w miarę możliwości”. Stąd też, powtórzyć należy, iż co do udziału dziecka w tzw. edukacji seksualnej ostateczny głos powinien należeć do rodziców.

Z powyższych względów Fundacja Mamy i Taty wnosi o natychmiastowe wycofanie spod dalszego procedowania projektu pt. Edukacja seksualna – dobrowolne warsztaty i działania animacyjne dotyczące aspektów zdrowia, dojrzewania i przeciwdziałania przemocy dla młodzieży i dorosłych, przedstawionego w ramach Budżetu Obywatelskiego stolicy na 2022 r.