Od Biblii po Dhammapadę – nowi brytyjscy posłowie składają przysięgę

Zjednoczone Królestwo – Izba Gmin – przysięga poselska Od Biblii po Dhammapadę. Od języka angielskiego po walijski. Nowi brytyjscy posłowie składają przysięgę wierności królowi. Bez tego nie mogą zasiąść w Izbie Gmin. Na stole leży mnóstwo tekstów religijnych. „Przysięgam uroczyście przed bogiem wszechmogącym, że będę wierny królowi Karolowi i jego następcom, zgodnie z prawem” – tekst przysięgi pochodzi z połowy XIX wieku. Konserwatywny poseł ze Stockton West wybrał Biblię króla Jakuba powstałą w XVII wieku za czasów dynastii Stuartów. Lewicowy poseł z okręgu Glasgow North przysięgał na katolickę biblię (tzw. „Biblia Jerozolimska”). Posłanka Labourzystów z Poplar i Limehouse przysięgała na Koran. Można było też wybrać np. kabalistyczną Księgę Blasku lub Dhammapadę, -zbiór mów Buddy. Posłowie mogą się wreszcie zdecydować na inną wersję oświadczenia, pozbawioną elementów religijnych. W Izbie rozbrzmiewa wieje języków, choć najpierw przysięga musi zostać wypowiedziana po angielsku. Potem można przejść na język walijski, dialekt ulsterski języka Scots czy kornijski, czyli język Kornwalii. Posłanka z południowego Belfastu, zwolenniczka republiki, złamała zasady i zaczęła w języku irlandzkim. Powiedziała, że ma nadzieję na „nową Irlandię”, a przysięga posłuszeństwo królowi tylko po to, by móc zasiąść w Izbie. Na taki kompromis nie idą politycy Sinn Fein, która wygrała w Irlandii Północnej. Oni zawsze odmawiają zasiadania w brytyjskim parlamencie. Dlatego – choć została wybrana jako pierwsza w historii posłanka – nie zasiadła w nim Irlandka Constance Markiewicz (żona malarza i dramaturga Kazimierza Józefa Markiewicza herbu Łabędź).Informacyjna Agencja Radiowa/IAR/Adam Dąbrowski, Londyn/w hm